Shoppen en zingen

Een dagje later dan gepland, maar gister hadden we een onverwachts gezellige avond in een karaoke bar. 

We begonnen de ochtend met een tripje naar de Masai-markt om wat souvenirs te kopen. We waren al gewaarschuwd dat ze voor ons als mzungu's veel hogere prijzen zouden vragen en dat we zeker tot de helft van dat bedrag moesten afdingen. Ze vroegen voor sommige dingen inderdaad echt veel en als we minder wilden betalen kregen we verhalen dat we hun zaak om zeep zouden helpen. Even hard zijn, want hier waren we voor gewaarschuwd. Uiteindelijk voor goede prijzen leuke dingen kunnen kopen. Daarna naar huis om lekker te lunchen en om te kleden om naar het ziekenhuis te gaan. 

Vol goede moed naar het ziekenhuis, om daar aan te komen en te horen te krijgen dat het nu rustig is, maar dat er in de ochtend twee bevallingen waren geweest. Toch weer verkeerd gekozen. Er waren op dat moment ook geen vrouwen die weeën hadden, dus we zagen de bui alweer hangen. Buiten 1 nieuwe opname hebben we de middag doorgebracht met candycrush op een bankje voor de deur.       

Wel hebben we onszelf wat nieuws geleerd, namelijk hoe je moet wegen zonder digitale weegschaal. Een, naar ons idee, heel ouderwets ding staat op de afdeling van de zwangeren. We hadden ons al een paar keer afgevraagd of het werkte en zo ja hoe?. Gezien het zo rustig was dachten we: dat gaan we eens proberen. Of het helemaal accuraat is en of we het goed hebben gedaan weten we niet helemaal, maar het was wel grappig.

Na het eten gingen we naar een Karaoke bar, die alleen op donderdagavond open is. Even nadenken over de planning, want het was onze laatste donderdagavond samen, maar er zou ook een nieuwe vrijwilligster aankomen. We wilden haar graag verwelkomen, maar hadden dit al op de planning staan en kregen pas laat te horen dat ze zou komen. We besloten vroeg te gaan (wat een lachbui bij Baraka te weeg bracht) en spraken met Kevin af dat we even contact zouden houden als hij haar opgehaald had. Dan kon ze eventueel ook nog komen of zou Kevin ons gelijk ophalen. 

Eenmaal daar aangekomen snapten we de lachbui van Baraka, er was namelijk nog helemaal niemand en ze vertelden ons dat het pas vanaf een uur of tien/ elf druk zou worden. Stonden we dan. Gelukkig waren we met een grote groep, hebben we zelf ons feestje gebouwd en lekker hard en vals meegezongen met de liedjes. Het was tenslotte karaoke. De nieuwe vrijwilligster besloot nog even lekker mee te gaan en we hadden een super gezellige avond met zijn allen. Wel een kort nachtje, want we wilden wel naar het ziekenhuis vandaag. 

 
De filmpjes zullen we jullie besparen…… 

Vanavond een blog over vandaag! 

Liefs Robin en Janine