Een hele bevalling

Daar gingen we dan. Dag 1/4 van onze laatste week in het ziekenhuis. 

Wat we vandaag toch hebben meegemaakt, we vielen van de ene verbazing in de andere. Bij binnenkomst lag er een vrouw met bijna volledige ontsluiting, dus wij dachten gelijk Yes een leuke bevalling! Helaas ging ze wegens complicaties voor een keizersnede. Omdat er op de afdeling nog genoeg te doen was, zijn we niet meegeweest. Terwijl deze mevrouw voorbereid werd, kwam er een andere dame binnen met weeën, maar die weigerde beoordeeld te worden. Toen ik aan de verpleegkundige vroeg of ze ging bevallen zei ze: “ We don’t no, she refuses pelvic exemination”. Het plan was om af te wachten zolang de baby het goed bleef doen.

Ondertussen gingen wij maar beginnen met het controle rondje. Er lagen zoveel zwangeren dat sommige bedden dubbel bezet waren, dus we waren er even mee bezig. Daarna ons controle rondje op de kraamafdeling (die overigens ook vol lag) en zo was onze halve ochtend al voorbij. Dat ging lekker snel. 

Terwijl Janine even naar het lab liep, ging ik wat meer informatie vragen over de dame met weeën. Ze scheen een nare ervaring te hebben gehad tijdens een van de zwangerschapscontroles. De verpleegkundige vroeg aan mij of ik het nogmaals wilde proberen. Ik nam haar mee naar een van de beval kamers (ondertussen was Janine ook weer terug) en ik had een vermoeden dat de baby niet lang op zich zou laten wachten, maar ook door mij liet ze zich niet beoordelen. 

Toen deze patiënte persweeën kreeg, sloeg de paniek in en werd ze helemaal hysterisch. De verpleegkundige die bij ons stond verzocht mij om een stapje opzij te doen, zodat zij de bevalling kon doen. Ze was bang voor complicaties, omdat deze mevrouw zo aan het tegenwerken was (lees: schreeuwen, schoppen, bijtpogingen, half uit bed hangen). Gezien zij eindverantwoordelijk zijn wilde ze dit liever zelf doen. Opzich hebben we hysterische vrouwen wel vaker meegemaakt, maar de manier waarop hiermee om werd gegaan was weer even een cultuur shock. We zullen jullie de details besparen, maar het kwam er op neer dat ze door vier mensen vastgehouden moest worden en dat de verpleegkundige dingen deed die in Nederland en in onze ogen echt niet door de beugel konden.Na een vermoeiend proces is er gelukkig een gezond jongetje geboren, met een goede start. 

Om half 1 was onze pas bevallen patiënte klaar om naar de kraamafdeling te gaan en waren wij helemaal op. Helemaal leeggezogen door dit intensieve proces en door alle dingen die we te verwerken kregen, een beetje ontdaan zelfs. We waren er wel een beetje klaar mee, dus besloten om lekker naar huis te gaan. Iets te vroeg, maar we moesten even bijkomen. 

We hadden zin in iets anders voor de lunch en besloten even langs de mini supermarkt te lopen, in de hoop dat ze daar wat lekkers zouden hebben. We werden eerst een beetje teleurgesteld, maar toen viel ons oog op een soort worstjes in de vriezer. Die hebben we meegenomen en thuis opgebakken. Heerlijk even wat anders! We genoten er met volle teugen van. 

In de middag lekker niks gedaan. De warmte vandaag hielp niet echt mee met het wakker blijven, dus een powernapje ontkwamen we niet aan. We moesten weer een beetje wakker worden, want we gingen nog een keer naar de zonsondergang kijken. En wat hebben we daar weer van genoten!! Heel anders dan de eerste keer, omdat er nu bijna geen wolken waren. We hebben een hele mooie oranje bal tot het laatste moment zien ondergaan! Helemaal zen weer naar huis. 

Nu weer lekker met de beentjes omhoog op de bank en misschien vanavond weer een filmpje kijken. Wat zullen we lekker slapen! 

Liefs Robin en Janine