Geduld geduld en nog meer geduld

Onze planning verliep vandaag ieeeets anders dan verwacht. Waar we dachten s’ochtends even verf halen, wassen, lunchen en s’ middags naar het ziekenhuis, zijn we een hele dag bezig geweest met de verf. 

We gingen (uiteraard) weer te laat weg. Je kan met die mensen hier dus echt geen afspraken maken. Vervolgens waren we klaar om te gaan en gingen we nog niet. Er werd eerst gezegd dat we nog mensen moesten afzetten, uiteindelijk hoefde dat toch weer niet. Nou ruim een half uur later vetrokken we eindelijk richting Arusha.

Eenmaal in Arusha aangekomen kwamen we bij een paar kleine straat winkeltjes waar ze grote potten (20L) verf verkochten. We waren kleur staaltjes aan het bekijken en bedachten dat we eigenlijk niet precies wisten hoeveel we moesten meenemen. Allan probeerde iemand van het weeshuis te bereiken, maar de ontvangst was slecht. We besloten maar even een tripje te maken naar het weeshuis.

Toen we daar aankwamen hebben we de kamers bekeken en ruw geschat wat de oppervlakte zou zijn. We hadden bedacht om alleen de binnenmuren van de kinderkamers en de gemeenschappelijke ruimtes te schilderen, maar Allan had meer plannen. Na overleg met een mannetje die daar speciaal naar toe was gekomen zei Allan dat ze ook wilden plamuren, de buitenmuren wilden schilderen en het keukenblok. Ook daar moesten we weer wachten tot het mannetje een lijstje had gemaakt met alle benodigdheden. 

Toen we eenmaal met ons lijstje terugreden naar Arusha kwam Allan met de boodschap dat alle winkels tussen 13u en 14u dicht zijn voor lunchpauze. De supermarkt was gelukkig wel open en we moesten nog boodschappen doen, dus daar eerst naar toe. Daarna opzoek naar een winkel waar we konden pinnen of met creditcard konden betalen, want zo’n bedrag in shilling betalen leek ons niet echt haalbaar. 

Na een paar kleine straatwinkeltjes te zijn afgegaan kwamen we uiteindelijk bij een wat grotere doe het zelf zaak. We kregen weer wat kleur stalen in onze handen en we mochten kleuren uitkiezen. Nadat we alle kleuren hadden uitgekozen en gematcht hadden voor alle kamers, codes hadden opgeschreven en doorgegeven, kregen we te horen dat meer dan de helft van de kleuren niet beschikbaar waren en dat het alleen mogelijk was in emmers van 20L, terwijl we een deel van de kleuren in 5L wilden. Kregen we weer een andere kleurenstaal en moesten we alle kleuren gaan vergelijken en opnieuw codes opzoeken. Nadat dit allemaal was gelukt, gingen ze alles op het dooooie gemakje mengen, pauzeren, weer beetje mengen. 

Ze wilden de overige spullen nog niet uit het magazijn halen tot alle verf klaar was. Puntje bij paaltje hebben we daar 4u zitten wachten en hadden ze veelste veel verf aangerekend, waardoor we bijna 400 euro meer moesten betalen. 

Uiteindelijk zijn we rond 18.15 terug gereden, met een deel van de verf, hadden we niet geluncht, waren onze boodschappen gekookt in de auto en konden we dus niet meer naar het ziekenhuis. Gelukkig is het voor een heel goed doel, maar we hadden toch graag wat pepers gehad. 

Bij thuiskomst waren de meiden van de safari weer thuis en konden we alles van ons afschudden met leuke verhalen! 

Morgen moeten we vroeg op, want we willen rond 7.30u beginnen. Met al het werk dat we moeten verrichten kunnen we alle handen en alle minuten goed gebruiken! Vroeg naar bed dus vanavond! 

Liefs Robin en Janine