Eerste dag in het Meru District Hospital

We hebben vannacht allebei goed geslapen. Redelijk optijd onze wekker, want het is onze eerste dag in het ziekenhuis. Licht gespannen zitten we te ontbijten en hebben we het met Milou (de andere vrijwilligster) over wat ons te wachten staat. 

We worden door Kevin (een van de Locals uit het huis) naar het ziekenhuis gebracht, langs een mooie route. We komen daar kinderen tegen die heel enthousiast mzungu (blanke) roepen en gezellig met ons meelopen. 

In het ziekenhuis moeten we ons eerst voorstellen aan de head nurse. We vertellen wie we zijn en wat voor ervaring we hebben, terwijl ze ondertussen wat telefoontjes op neemt. Daarna neemt ze ons mee naar de maternity ward. Ze zegt tegen de arts en verpleegkundige daar wie we zijn en er wordt gelijk gezegd: “jullie mogen niks zelfstandig doen”, om ons vervolgens zonder enige tekst en uitleg bij de zwangeren een bloeddruk te laten meten en naar de baby te luisteren. Geen idee waarvoor ze opgenomen zijn en welke zwangerschapsduur ze hebben. Verder vragen hoe het gaat hoeft ook niet en is lastig met de taalbarrière. Nadat we onze bevindingen hebben opgeschreven en hebben afgegeven bij een van de verpleegkundigen, is er niet veel meer te doen. De verpleegkundigen verdwijnen een beetje uit beeld en daar staan we dan. En nu?  We hebben verder geen uitleg of rondleiding gehad, dus we weten ook niet zo goed wat we moeten doen.

De rest van de ochtend (werktijden zijn van 9-13) hebben we geprobeerd wat interactie te hebben met de mensen en verpleegkundigen en wat vragen gesteld. Zo zijn we iets meer te weten gekomen over bepaalde dingen, maar het is ons al duidelijk geworden dat er weinig structuur en overzicht zit in de zorg. We tellen een beetje de uren af en om 13u worden we opgehaald door Milou (onze andere vrijwilligster). We zijn best blij dat we naar huis mogen. Op de terugweg delen we onze ervaringen en Milou verteld ons dat het inderdaad even wennen zal zijn, maar verwacht dat het allemaal wel los zal lopen, we gaan het zien! 

Vanmiddag nog iets heel leuks gedaan, maar dat vertellen we in het volgende blog! 

Liefs Robin en Janine