Cradle of Love Weeshuis

Vanmorgen konden we (voor de laatste keer komende dagen) weer lekker uitslapen. We gingen namelijk pas s’middags naar het Weeshuis. 

Na het ontbijt lekker op de bank gehangen tot we weggingen. We begonnen de middag met een Lunch bij Tanz Hands, een bakkerijtje/ lunchroom in de buurt van het weeshuis. Hier kregen we een super lekker broodje. Daar hadden we echt even zin in na twee weken pannenkoeken als lunch. Helaas viel de koffie weer tegen en was de cola warm, maar we waren zo blij met het lekkere broodje dat we dat voor lief namen. De koffie geven we maar op tot in Nederland en in het huis hadden we gelukkig nog wel koude cola. 

Het weeshuis was leuk om een keer gezien te hebben, maar wel indrukwekkend. De kindjes zitten daar van 0-4 jaar en worden daar geplaatst als ze hun ouders zijn verloren of als de familie niet voor ze kan zorgen. Ze blijven daar dan tot ze geadopteerd kunnen worden, tot ze terug kunnen naar de familie of tot ze te oud zijn voor dit weeshuis (dan gaan ze ergens anders naar toe). De achtergrond verhalen van de kindjes hebben ook erge indruk op ons gemaakt, de ene meer als de ander.

Het weeshuis is ook erg afhankelijk van vrijwilligers. Er zijn namelijk per dienst maar een aantal nanny’s beschikbaar, voor een heleboel baby’s en kinderen. Vooral etenstijd en het omkleden en verschonen zijn drukke momenten. We konden vandaag met zijn negenen echt wel ons steentje bijdragen. 

Bij aankomst werden de baby’s net wakker gemaakt en mochten we ze flesjes geven. Daarna werden de baby’s in bad gedaan en mochten we helpen. Daarna was het knuffeltijd. Wel grappig om het verschil te zien tussen de baby’s. De ene al heel actief en de ander wat rustiger. De meeste baby’s waren een paar maanden oud, maar er was ook een tweeling van 3 weken oud. Rond 16u gingen de baby’s naar bed en konden we nog even spelen met de wat oudere kindjes. Toen was het tijd om te gaan eten, waar we ook nog geholpen hebben. Bizar dat er maar 3 nanny’s waren die anders alle kindjes alleen eten hadden moeten geven. 

Ook hier was het verschil met Nederland weer heel duidelijk te zien. Hoe we in Nederland heel voorzichtig met de kinderen zijn, worden ze hier aan een arm onhoog getrokken, liggen alle baby’s op hun buik te slapen en wordt het eten bijna naar binnen gepropt. Ook hier denken we maar meekijken en accepteren, het is de cultuur. 

Morgen gaan we met Anna en Roos bij het schooltje kijken. Dat zal ook geen prikkelarme dag worden :-D. 

Liefs Robin en Janine