Van Bob de Bouwer naar ontspanning

Een drukke, leuke dag vandaag. 
Vroeg uit de veren, want er stond weer een schildersessie op ons te wachten. We wilden vandaag graag de overige 2 slaapkamers en de woonkamer klaar hebben. Dat is gelukt! Nadat we eerst een uur bezig zijn geweest met alle overtollige plamuur van de muur te schuren, konden we aan de slag. We zaten helemaal onder de witte stof.

Met zijn achten hebben we in een paar uur tijd alle kamers voorzien van een fris kleurtje. Op een gegeven moment zaten we zelf ongeveer net zo onder de verf als de muren, dus een douche thuis was wel nodig. Even goed schrobben, maar gelukkig verf op waterbasis, dus het ging er makkelijk af! 

         
We zijn trots op het eindresultaat. 

Nadat we geluncht en gedoucht hadden, gingen we met de pikipiki op weg naar een schommel met een mooi uitzicht. We waren niet helemaal goed voorbereid op de stoffige pikipiki tocht en een wandeling daar naar toe. We hadden leuk onze sandaaltjes aan, dat doen we dus niet meer. Het stof zat echt weer overal, best spannend ritje ook met heel veel hobbels en los zand. Maar we hebben het overleefd en het was de tocht er naar toe meer dan waard.

Bij de schommel hadden we een prachtig uitzicht (het was wat hoger in de bergen) en de waterval was ook weer heel mooi en adembenemend. Naar allebei een korte wandeling, dus ook weer een stukje van de natuur gezien. De waterval was een onverwachts uitje, we kwamen eigenlijk alleen voor de schommel. We mochten hier ook zwemmen, maar doordat we dit niet gepland hadden, hadden we dus ook geen bikini mee. Er was verder niemand, dus we zijn hup zo in ons ondergoed het water in gegaan. Want ja we zijn hier maar een keer, dus alle bijzondere momentjes moeten we meepakken. 

Helemaal vies kwamen we weer thuis, dus weer onder de douche. Moe na deze drukke dag schoven we weer aan bij het eten. 

Na het eten besloten we nog even een drankje te gaan doen bij een barretje in Tengeru. Met de taxi daar naar toe, om vervolgens aan te komen bij twee feesten. Een beetje onduidelijkheid of we daar nou mochten gaan zitten voor een drankje omdat we geen gasten van de feesten waren. Uiteindelijk mochten we daar gaan zitten, maar konden we elkaar niet verstaan en de muziek stopte steeds. Niet helemaal wat we ervan verwacht hadden, dus na 1 drankje besloten we maar weer naar huis te gaan. Netjes afgezet door de taxi. Alleen Baraka bleek niet thuis te zijn, dus we konden er niet eens in. De taxi-chauffeur is een vriend van een van onze huisgenootjes en die bleef even tot we binnen waren. Uiteindelijk heeft hij de poort opengekregen en konden we toch naar binnen. 

Nu liggen we lekker in ons bed en kunnen we moe maar voldaan de dag afsluiten! 

Liefs Robin en Janine