Safari dag 3 NgoroNgoro krater

We hebben de nacht weer overleefd. Dit keer op een campsite vlakbij de ngorongoro krater.

Hoewel we s’ nachts geen dieren hebben gehoord, stond ik (Robin) gisteravond wel oog in oog met een buffel. We liepen terug van het toilet gebouw en waren niet helemaal goed aan het opletten. Ik hoorde links iets naast me en toen ik scheen met de zaklamp keek ik recht in de ogen van een gigantische buffel op nog geen meter afstand. Lichte paniek, maar gelukkig kwam hij niet achter ons aan. Later zagen we bij de tent ook nog een waterbok staan grazen. Je weet dat de beesten er kunnen zitten, maar om ze daadwerkelijk te zien. Ik zei nog voor de grap tegen Shanna, schijn eens met je licht, zou grappig zijn als we een beest zien. Nou ik kwam heel snel terug op deze woorden. 

 De nacht dus overleefd en weer vroeg uit de veren voor de volgende trip. Deze keer kregen we wel ontbijt. We konden iets later vertrekken vandaag, omdat we minder ver hoefden te rijden. Een mooie zonsopgang tijdens het ontbijt en geen wilde beesten meer gezien. Het was wel frisjes in de nacht. We hadden al gehoord dat het op deze campsite erg kon afkoelen s’ nachts, dus we waren goed voorbereid. Maar een temperatuur rond de 11 graden zijn we niet meer gewend. 

   
Een kort autoritje naar de ngorongoro krater. Onze truien nog aan, want het was nog steeds wel frisjes. Onze gids vertelde dat het eigenlijk een hoge berg is geweest, maar dat deze is ingezakt tot wat het nu is. Een prachtige krater met heel veel groen. Ook vertelde hij dat er vroeger masai mensen woonden, maar dat dit van de overheid niet meer mag. Ze wonen nu in het ngorongoro reservaat. 

We hebben de hele ochtend rond gereden in de krater, met ons voornaamste doel: de neushoorn spotten. We hebben heel veel dieren weer gezien, voornamelijk zebra’s, gnoe’s, buffels en een aantal hyena’s. De neushoorn hebben we helaas alleen van heeeele verre afstand kunnen zien. Zelfs met verrekijker waren alleen twee silhouetten te onderscheiden. Onze gids vertelde dat er maar zo’n twaalf neushoorns in de krater wonen, dus ze van afstand tegenkomen was eigenlijk al bijzonder. 

Het blijkt dat nu het paringsseizoen is van de dieren. Zo hebben we heel veel baby’s gezien, maar ook een leeuw en leeuwin op honeymoon. De gids vertelde dat de leeuw de sterkste leeuwin uitzoekt om te paren. Ze zonderen zich dan zo’n zeven dagen af van de groep en hebben de eerste dagen elke 20 minuten gemeenschap. De laatste twee dagen zit er veel langer de tijd tussen. We hadden mazzel, want we hebben ze in actie gezien. Front row met nog 16 andere jeeps erom heen. We wilden graag leeuwen in actie zien. Niet helemaal de actie die we in gedachten hadden, maar toch grappig om mee te maken. 

Daarnaast hebben we nog een leeuwin in actie gezien met een schoen van iemand. Er was een soort bouwput, waar een graafmachine stond (gek gezicht zo midden in een wildpark in Afrika). Op en om de graafmachine lagen jonge leeuwinnen en een van hun had een schoen te pakken. Of de eigenaar van deze schoen veilig thuis zit of opgegeten is dat weten we niet, maar het was wel een grappig beeld. 

Na een ochtendje in de krater rond te hebben gereden, weer terug naar de campsite voor een heerlijke lunch en door naar de volgende overnachtingsplek. We moesten weer voor 15u het ngorongoro reservaat uit zijn (precies gered) en daarna nog zo’n 1,5u rijden. We zijn onderweg nog gestopt bij een uitzichtpunt op lake manyara, het park waar we morgen naar toe gaan. Hier ook een afscheidsfoto genomen, want Shanna had helaas al haar laatste dag. 

We kregen nog een verassing, want de slapen de laatste twee nachten op een soort vakantiepark. We hebben onze eigen kamer met drie bedden (met klamboe) en een eigen badkamer. Hoe luxe is dat. Helaas moesten we dus wel afscheid nemen van Shanna, direct nadat we hier aangekomen waren. Een kleine troost, we zien haar maandag op Zanzibar nog en gaan dan met zijn vieren nog wat leuks doen. 

Nu lekker gedoucht en na een heerlijk diner relaxen op onze kamer. Morgen kunnen we iets langer uit slapen, want lake Manyara ligt dichtbij en is niet zo heel groot, dus we hebben tijd zat. Nog twee dagen, wat vliegt de tijd! Wel weer even wennen aan de temperatuur hier, het is een stuk warmer dan in de krater. De slaapzak en lange mouwen pyjama blijven in de backpack vannacht. 

Liefs Robin en Janine